در انتخابات چهار سال پیش به دلیل نبودن رهبر و دو دستگی در بین مردم در تهران در 22 بهمن نظام پیروز شد و متاسفانه همه ما نظاره گر این بودیم که اگر مردم منتظر رهبر نبودند این نظام حاکم بر ایران شکست میخورد . عادت بدی که ما پیدا کردیم این است که اگر همه ملت بیرون بیایند و اعتراض کنند ما هم میرویم .اگر شعار بدهند ما هم میدهیم . اگر سکوت کنند ما هم سکوت میکنیم . ولی بیائید برای یک بار هم که شده خودمان باشیم از کسی تقلید نکنیم . اگر واقعا به این نظام و به این حکومت اعتراض دارید پس منتظر رهبر نباشید . من معترضم میروم بیرون و در خیابانها شعار میدهم و با رای ندادن به انتخابات اعتراضم را نشان میدهم و اگر معترض نیستم در خانه مینشینم و منتظر آشی میباشم که دوباره برایمان درست میکنند . اگر همه ما با این هدف حرکت کنیم نه احتیاج به موسوی و کروبی و سایر رهبران دست نشانده نظام داریم و در آن صورت میبینیم که همه ملت بیرون آمده و بدون رهبر برای آزادی ایران دست به دست هم میدهند . ما یک حکومت بدون نظام میخواهیم . ما به حکومت مردمی در ایران میاندیشیم . به امید آزادی هر چه زودتر ایران از دست نظام ننگین آخوندی .
با درود به تمام کسانی که برای این هدف میکوشند . داود
با درود به تمام کسانی که برای این هدف میکوشند . داود
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر