۱۳۹۲ آبان ۲۱, سه‌شنبه

باز هم یک دنیا خریت

باز هم روزهای محرم و چهره نمادین خرافات پروارنده در ذهن مردم ایران .
باز هم دروغهای باور شده در دل بچه های مظلوم سرزمینمان .
باز هم تاسوعا و عاشورا.
باز هم عزاداری برای اعرابی که ایرانی را دشمن خود میدانستند و ایران را خاک خود.
باز هم رنگ سیاه غم بر تمام ایران مان ....

باز هم خودزنی های کوته فکری برای حسین .
ایران سالیان سال است که حریمش را شکسته اند و یک مشت دزد و قاتل ستمکار آن را به تسخیر گرفته اند ، وای بر ما ایرانیان ساده اندیش که با نام امامان شمشیر به دست و قاتل خود را در مردابی به نام دین فرو کرده ایم ، با دستان خود و با شرارت کامل . کافی است کسی به این عقاید پوچ مذهبی حرفی بزند و یا در مورد آن حتی نظری بدهد ،آنچنان سینه سپر میکنیم وادعای دین پرستی میکنیم که خود آن اعراب اینچنین نخواهند کرد .
وای بر ما ملت ایران که هر روز چندین جوان ایرانی را با چشمان خود بر روی طناب دار میبینیم ولی زبان به کلامی و یا اعتراضی نمی آوریم .
این حق ایرانی است که همیشه در خفت و خاری . در فقر و بدبختی،در فلاکت و حقارت زندگی کند . چرا؟
دلیلش روشن است .
تا این خرافات گریبانگر مردم ایران زمین است و افکار ایرانی را در بر گرفته است و اذهان مردم را در بند خود جای داده است به آزادی نخواهیم رسید .
باشد روزی که ابتدا فکرمان را آزاد کنیم و در پس آن آزادی را در زندگیمان خواهیم یافت .
(داود شعبانپور )

هیچ نظری موجود نیست:

ارسال یک نظر